In gesprek met Jacqueline van der Horst (Hoorn, 1960). Met haar project 'Stream of Words' neemt zij deel aan ArtBorne, het Scarabee project tijdens de Airborne Wandeltocht op 4 september 2010. Dit vormt de aanleiding voor een interview over haar ideeën en uitgangspunten.

Na enkele omzwervingen - zij studeerde eerst Nederlands en Engels aan de lerarenopleiding in Groningen - begon zij in 2004 aan haar opleiding 'vrije kunst' aan de Rietveld Akademie in Amsterdam waar zij in 2009 afstudeerde. 'Toen ik in 2004 het Studium Generale 'Cover Space' volgde, viel bij mij het kwartje. Verschillende gastdocenten zoals Petra Blaisse gaven hun visie op 'architectuur en textiel'. Dat zette me aan het denken over 'ruimte ' vooral ook omdat me duidelijk werd dat het begin van een bouwkundig idee verwant is aan de manier waarop stoffen worden gemaakt (weven, haken, knopen). De ideeën van de architecten Semper en Loos waren voor mij een enorme ontdekking'.


In haar werkplaats in een leegstaande winkel in het centrum van Arnhem, staat een nog op te bouwen weefgetouw naast een computer. Met de computer ontwerpt zij zowel vrij werk als werk in opdracht. Het weefgetouw wacht ... Haar opdrachten, het ontwerpen voor vloer- en wandkleden, maakt zij onder de naam 'La Quelle' en laat zij in het Nederlands Textielmuseum uitvoeren. Het zijn veranderende patronen die ontstaan uit de digitale vertaling van muziek. “Mijn tapijtontwerpen zijn gebaseerd op het omzetten van geluiden in patronen. Dat kan van bestaande muziek, maar ook van omgevingsgeluiden zoals de wind of fragmenten van een gesprek. De patronen gebruik ik voor textielontwerpen en het textiel gebruik ik vervolgens in installaties.”

Zij ontwierp een tapijt voor het dakterras van het Nuon Gebouw. “Het ontwerp voor het daktapijt is gebaseerd op geluiden die je hier hoort zoals de liftbel en de wind.” Zij neemt de geluiden ter plekke op, transformeert ze om het ‘in vaste vorm’ - als terrastapijt - terug te brengen naar de plek. Muziek is door de jaren heen een belangrijke factor in haar leven en al tijdens haar studie in Groningen speelde zij viool bij het Mozart Ensemble.

Temidden van tekeningen aan de wand en op de grond, laat zij haar afstudeerwerk zien: een geluidscollage bij een computerbewerkte krantenfoto uit 2006. Het is een politieke beeldanalyse van de inauguratie van de Amerikaanse rechter Robbertson waarin zij commentaar geeft op de rollen van de mannen, de vrouw en het zoontje. Bijna als een excuus zegt ze 'het hoort bij me om veel verschillende dingen te doen. Ik moet alles eerst 'doen' voor ik het weet en wil vrij zijn in wat ik doe'. In de periode na haar eindexamen nam zij aan uiteenlopende presentaties deel, zoals aan M.I.K.C. Buitenbioscoop Delden (2009) met een installatie met overheadprojector, een object en een film die zij samenstelde uit een reeks foto’s. Daarna volgde haar participatie aan HOT100 programma at Picnic (2009) de brainstorm voor Virtueel Platform Amsterdam over communicatie tijdens Ruhr 2010. Haar inspiraties lopen uit van de schilderkunst van Anselm Kiefer tot de aboriginal kunst van Dorothy Napangardi en van de muziek van Einojuhani Rautavaara tot de lichtinstallaties van de in Hong Kong geboren Amerikaanse kunstenaar Paul Chan.
Ik probeer de rode draad te benoemen die achter haar uiteenlopende werk schuilt en denk dat 'het proces' - en hoe patronen zich daarin ontwikkelen - de kern is van wat haar inspireert. Ook in het ArtBorne project dat langs de route van de Airborne Wandeltocht van 4 september 2010 te zien zal zijn, vormt 'het vertalen van processen' het uitgangspunt.

In haar ontwerp nodigt zij door grote spandoeken boven de weg de 30.000 wandelaars uit om hun gedachten over de Airborne te sms'en. Zij rijgt de gedachten van de wandelaars met een computerprogramma aaneen tot een gezamenlijk 'Airborne gedicht' dat de sfeer en gedachten van de wandelaars weergeeft. Via een Lichtkrant wordt het gedicht 'teruggeven' aan het publiek en iedereen kan het gedicht al wandelend lezen. Achteraf zal dit op de site van Scrabee gepubliceerd worden.

Voor meer informatie zie de site van Jacqueline van der Horst: www.penelope-art.nl

In gesprek met Marieke Vromans en Martin Bruining, twee ontwerpers die samenwerken onder de naam Buro Buurvrouw.

De keuze voor deze naam geeft al aan dat ze midden in de wereld willen staan, tussen de mensen. 'Wij zijn een bureau dat heel 'gewoon' ontwerpt, maar wel met meerdere lagen en vaak met een knipoog.' Zij nemen deel aan ArtBorne, het Scarabee project tijdens de Airborne Wandeltocht op 4 september 2010. Dat vormt de aanleiding voor een interview in hun werkplaats in Arnhem: een kijkje achter de schermen.


Marieke studeerde Tuin- en Landschapsarchitectuur aan Hogeschool Van Hall-Larenstein, Velp (1999-2004). Na haar studie voelde zij de behoefte om haar kennis uit te breiden in de richting van grafische vormgeving en koos voor de opleiding tot grafisch ontwerper aan de kunstacademie in Utrecht (2005-2009).
Martin deed Bos- en Natuurbeheer bij ‘ Helicon’ (1999-2002), maar ontdekte tijdens zijn studie dat ontwerpen hem het meest interesseerde en koos daarom na zijn afstuderen ook voor de HKU waar hij de afdeling grafisch (2002-2008) volgde.
In hun 'Larensteintijd' waren beiden actief in Arboricultura, de levendige studentenvereniging van Larenstein en Helicon, dat een actief platform bood. Hieruit groeide een sociaal netwerk dat ook nu nog een belangrijke basis is voor hun vele contacten. 


September 2008 vroeg Arboricultura hun medewerking aan het project 'Van Melksalon tot Veilinghuis', om het concept en de vormgeving van het boek te verzorgen dat ter ere van het 100 jarige bestaan van de studentenverenig (1908-2008) te verzorgen. De samenwerking verliep erg goed en hieruit ontstond het idee om samen Buro Buurvrouw te beginnen. 'De start vroeg om actieve werving en hard werken. Wij schreven op een heleboel opdrachten en prijsvragen in. Het was ook telkens weer een test om te zien hoe anderen op ons werk reageren.' Een aantal plannen werd gehonoreerd maar er waren ook projecten die de eindstreep niet haalden. Het bedenken en onderzoeken van realisatiemogelijkheden vergrootte hun ervaring en hun arsenaal aan ideeën.

Het eerste geslaagde project was 'Repair Manifesto' voor Platform 21 in Amsterdam. Daarop volgden andere projecten, zoals project De Waslijn voor de wijk Sint Maarten in Arnhem; De Zilvermeeuw, ontwerp voor het opknappen van een Amsterdams metrostel; Bloemenweiden + Stadsruïnes; Parkpromotie Amstelveen; 93 Dinsdagen, een locatiespecifiek monument in Nieuwerschans; Pleinverandering in Oldenzaal; Synchronic Spaces in Nijmegen; Boomhuis, onderdeel Tussenruimte in Presikhaaf; Het Waterwin-muziek-installatie project voor Oerol en de aankleding van een deel van de Stadsschouwburg in het kader van het Boekenbal 2010, samen met een team van twaalf kunstenaars.

'De vraag van Scarabee voor ArtBorne sprak ons aan door de combinatie van Kunst en Landschap. We kennen de plekken en de verhalen van dit gebied. Voor ons is het de uitdaging een oplossing te vinden voor het eigenlijk letterlijk en figuurlijk 'omzetten' van een beladen plek in iets dat maakt dat mensen de omgeving op een andere manier ervaren. Geen 'zware' kunst want wandelaars komen om te lopen, maar een werk dat op een poëtische manier communiceert met het publiek. Belangrijk daarbij was dat Scarabee het experiment wil aangaan.'

'Wij ontwerpen 'locatie specifiek' en het is daarom belangrijk om op de plek zelf te kunnen voelen en analyseren wat het probleem, de bedreiging of de mogelijkheden zijn. In een gesprek met de opdrachtgever horen we de vraag en vervolgens bekijken of onderzoeken we de plek op aanknopingspunten. Soms ontstaat een idee al meteen maar ook vaak tijdens het onderzoek. Het moeilijkste is de uitwerking, doordat je steeds andere problemen moet oplossen binnen het budget moet je hiermee creatief mee omgaan. Hierbij schakelen we ook specialisten in. Hierdoor hebben we inmiddels een aardig netwerk met specialisten en breidt onze productkennis steeds verder uit. De wijze van uitvoeren is afhankelijk van het project: bij het metroproject bijvoorbeeld, hebben we digitale bestanden aangeleverd, maar het project Boomhuis hebben we bijvoorbeeld helemaal zelf gebouwd.'





Op de vraag wie hen inspireert noemen ze de projecten van SleM (Stichting voor Landschap en Meer) inspirerend. Zij willen met hun experimenten 'iets met mensen doen' en hun projecten zijn indrukwekkend en poëtisch. Atelier van Lieshout vinden zij een geweldig initiatief. Ook andere kunstenaars zoals John Körmeling en Hundertwasser bijvoorbeeld, zijn inspirerend.

Hoewel er veel overeenkomsten in visie en voorkeur te vinden zijn tussen de beide ontwerpers, blijken er toch ook verschillen: Martin trekt in zijn vakanties graag naar zijn favoriete landschap in Oost-Europa met vriendelijke mensen en de voornamelijk kleinschalig gebleven landbouw en veeteelt, terwijl Marieke van de Biesbosch houdt waar ze vroeger met de tjalk van haar ouders voer en zich nog steeds laat verrassen door een landschap dat je al varend zo anders ervaart dan reizend over land. In hun favoriete landschappen zullen zij elkaar waarschijnlijk niet direct tegenkomen.


Voor meer informatie over de projecten van Buro Buurvrouw:  http://www.burobuurvrouw.nl/

in gesprek met July Leesberg, deelnemer aan MIJN ZOMER, de Scarabee SlowTalks op 18 juli 2010

Zondag 18 juli 2010 presenteren drie beeldend kunstenaars, een musicus, een landschapsarchitect en een uitgever zich in 10 minuten durende optredens over hun 'Passie voor de Zomer'. Deze keer vinden deze 'SlowTalks' plaats in KABELS op het landgoed De Westerbouwing. Een mooie aanleiding om July Leesberg, beeldend kunstenaar uit Wageningen en deelnemer aan de SlowTalks, te interviewen.

In gesprek met Brieke Drost (Arnhem, 1957)

Zondag 18 juli 2010 van 15 - 17.30 uur presenteren drie beeldend kunstenaars, een musicus, een landschapsarchitect en een uitgever zich met hun 'Passie voor de Zomer' in 10 minuten durende optredens. Deze keer vinden deze 'SlowTalks' plaats in KABELS op het landgoed De Westerbouwing. Een mooie aanleiding om Brieke Drost, beeldend kunstenaar uit Wolfheze en deelnemer aan de SlowTalks, te interviewen. Ze woont in het prachtige schooltje aan de spoorlijn bij Wolfheze en heeft daar ook haar atelier.

In gesprek met Bianca Runge (Naarden NH, 1967), deelnemend kunstenaar aan Scarabee • TENT.

Zondag 30 mei 2010 van 11 - 18 uur staat Park Hartenstein te Oosterbeek opnieuw in het teken van 'Het Park Vertelt', het jaarlijks terugkerende poëziefestival in het kader van de landelijke manifestatie 'De Dag van het Park'. Bianca Runge en Barbara Polderman zijn uitgenodigd om hun werk grootschalig te presenteren op speciale, door Scarabee aangeleverde doeken voor het project TENT. Om die reden een interview met Bianca Runge. Ze woont in Middelburg en we spreken af in Nijmegen waar zij bij Extrapool op vrijdag 7 mei haar presentatie opbouwt.

In gesprek met Barbara Polderman (1971), deelnemend kunstenaar aan Scarabee • TENT, 30 mei 2010

Zondag 30 mei 2010 van 11 - 18 uur staat Park Hartenstein te Oosterbeek opnieuw in het teken van 'Het Park Vertelt', het jaarlijks terugkerende poëziefestival in het kader van de landelijke manifestatie 'De Dag van het Park'. Barbara Polderman en Bianca Runge zijn uitgenodigd om hun werk grootschalig te presenteren op speciale, door Scarabee aangeleverde doeken voor het project TENT. Om die reden een interview met Barbara Polderman. Ze ontvangt me in haar atelier dat vol staat met stoffen, randjes en kantjes, schalen met knopen en spelden, emmers met lijm en 'werk in wording'.

In gesprek met Bart Sloven, deelnemend kunstenaar aan de SlowTalks op 5 april 2010

Maandag 5 april 2010, Tweede Paasdag, presenteert Bard Sloven als een van de zes sprekers zich tijdens de Open Ateliers in de voormalige Dennenkampschool in Oosterbeek. Om die reden een interview met Bard Sloven. Hij ontvangt me in zijn tijdelijke atelier in Oosterbeek en vertelt over zijn passies: schilderen, Vera en Jan, Kraken als mentaliteit, The Golden Peanuts en het landschap.